ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΠΟΤ
«Οι γέροι πεθαίνουν και οι νέοι δεν μπορούν να γεννηθούν», Γράμματα από την φυλακή, Αντόνιο Γκράμσι.
Η παραπάνω φράση του Αντόνιο Γκράμσι περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κατάρρευση και άτακτη υποχώρηση του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος και ιδιαίτερα των δυο κομμάτων εξουσίας, χωρίς ουσιαστικά να διαφαίνεται ακόμη εναλλακτική πολιτική στη κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εργαζομένων.
Η συγκυβέρνηση των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ αποφάσισε λίγες μόνο μέρες πριν τις εκλογές, προφανώς φοβούμενη την ετυμηγορία του ελληνικού λαού και το μέλλον που τους επιφυλάσσει, να δώσει στο Πολιτισμό τη χαριστική βολή.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, συνέταξε βιαστικά ένα σχέδιο Οργανισμού που βρίθει άστοχων συρραφών και αλληλεπικαλυπτόμενων και αλληλοαναιρούμενων αρμοδιοτήτων. Το εισήγαγε άμεσα στη Βουλή προς ψήφιση, χωρίς να προηγηθεί ο απαραίτητος διάλογος με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους εργαζόμενους.
Κάθε Οργανισμός αποτυπώνει το στίγμα της πολιτικής κάθε ηγεσίας στον τρόπο που θέλει να ασκήσει την διοίκηση. Θα πρέπει να έχει στόχους και να περιγράφει με σαφήνεια τον τρόπο που πρέπει να λειτουργούν οι υπηρεσίες ώστε αυτοί να επιτευχθούν. Θα πρέπει να υπάρχει σαφής καταμερισμός των παρεχόμενων υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων στις οργανικές μονάδες και βέβαια ο απαραίτητος πίνακας κατανομής των οργανικών θέσεων. Όλα αυτά θα πρέπει να τελούν υπό την στέγη της Συνταγματικής επιταγής «Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το κράτος».
Από πουθενά δεν προκύπτει ότι αυτή η βεβιασμένη «συγκόλληση», που μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι ανορθολογική, με τρανταχτό παράδειγμα τις υπηρεσίες της Κεντρικής Μακεδονίας, είναι δυνατόν να υπερβεί τους αναμενόμενους γραφειοκρατικούς σκοπέλους. Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε με ποια κριτήρια στήθηκαν κάποιες θέσεις ευθύνης όπως αυτή του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων κ’ Νεωτέρων Μνημείων, που είναι εμφανώς φωτογραφική. Είναι επίσης βέβαιο ότι μετά την «συγκόλληση» των περιφερειακών υπηρεσιών (Εφορείες Αρχαιοτήτων και Εφορείες Βυζαντινών) σε μια μονάδα που τις εμπεριέχει, η παράλληλη διατήρηση της Διεύθυνσης Προϊστορικών κ’ Κλασσικών Αρχαιοτήτων και της Διεύθυνσης Βυζαντινών κ’ Μεταβυζαντινών Μνημείων στην Κεντρική Υπηρεσία θα προκαλέσει ασάφειες, και παλινωδίες στο έργο των υπηρεσιών. Ακόμη, τα Κεντρικά Συμβούλια (ΚΑΣ, ΚΣΝΜ, Συμβούλιο Μουσείων) φεύγουν από την αρμοδιότητα της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και τίθενται απ’ ευθείας στην αρμοδιότητα του Γραφείου του Γενικού Γραμματέα. Έτσι ο επιστημονικός, γνωμοδοτικός χαρακτήρας τους θα μπαίνει στη κρησάρα των πολιτικών επιλογών. Όλα αυτά θα έχουν άμεση αντανάκλαση στην εξυπηρέτηση των πολιτών, θα προκαλέσουν σοβαρές καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση ήδη ανοιχτών υποθέσεων και θα επιφέρουν λάθη επί λαθών. Σε ότι αφορά τη διάσωση των μνημείων μας η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, ο κατακερματισμός και η πολυδιάσπαση της επιστημονικής γνώσης θα δημιουργήσουν κενά στη συνέχεια της εκτέλεσης έργων, συγκρούσεις απόψεων και υποβάθμιση της επιστημονικής υποστήριξης των υπηρεσιών.
Η σημασία του Συντηρητή Αρχαιοτήτων κ΄ Έργων Τέχνης
Το επάγγελμά μας έχει στο κύριο αντικείμενό του την άμεση επαφή με το αρχαιολογικό αντικείμενο και το έργο τέχνης. Ο Συντηρητής για να το σώσει σχεδιάζει και μελετά τις πράξεις του και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει πριν από κάθε εργασία ώστε η συντήρησή του να μην έχει την παραμικρή επίπτωση στην ακεραιότητά του. Για το σκοπό αυτό συνδυάζει Ελληνική και Διεθνή μεθοδολογία και επιστημονικά συμπεράσματα από πολλά γνωστικά πεδία. Τέλος επεμβαίνει στη δομή του αρχαιολογικού αντικειμένου ή του έργου τέχνης αναλαμβάνοντας την απόλυτη ευθύνη των επιλογών του. Το βάρος της ευθύνης σε συνδυασμό με τη μοναδικότητα των αντικειμένων μεγεθύνεται γεωμετρικά. Ακριβώς αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, της ευθύνης και της μοναδικότητας των αντικειμένων, είναι που το ίδιο το Υπουργείο Πολιτισμού αναγνώρισε, θεσμοθέτησε και εκδίδει την Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Συντηρητή Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης με τον Ν. 2557/1997 (ΦΕΚ/Α/271/24.12.1997). Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είναι που καθιστούν το επάγγελμα του Συντηρητή Έργων Τέχνης και Αρχαιοτήτων «υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος και κυρίως για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς». Δεν το λέμε εμείς, το λέει η Επιτροπή Ανταγωνισμού που γνωμοδότησε την εξαίρεση του επαγγέλματος από τον νόμο για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Προφανώς η παρούσα πολιτική ηγεσία του υπουργείου μας δεν έχει κατανοήσει αυτή τη σημαντική ιδιαιτερότητα του κλάδου μας και αποφασίζει να μας επιβάλλει Χημικούς ως καταλληλότερους για Προϊστάμενούς μας. Δεν εξηγείται αλλιώς το απαξιωτικό και προσβλητικό για τον κλάδο μας περιεχόμενο του Σχεδίου Οργανισμού.
Εύλογα αναρωτιόμαστε πως μπορεί ένας Χημικός, εκ του αντικειμένου του καθ ύλη αναρμόδιος, να καθοδηγεί διοικητικά και επιστημονικά τη Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης; Πως μπορεί να αξιολογήσει μια νέα μεθοδολογία και να την προκρίνει για πανελλαδική εφαρμογή; Πως μπορεί να υποστηρίξει το φυσικό αντικείμενο ενός έργου; Σε κάθε επαφή του με την πολιτική και διοικητική ιεραρχία θα έχει μαζί του κάποιον Συντηρητή Αρχαιοτήτων για το ρόλο του «υποβολέα» ή του «μεταφραστή»;. Πως μπορεί να εκδίδει Άδειες Άσκησης Επαγγέλματος Συντηρητή όταν και ο ίδιος αν ήθελε δεν θα μπορούσε να αποκτήσει; Φοβόμαστε ότι δεν είχαν στο νου τους την προκοπή της Υπηρεσίας αλλά κάτι άλλο. Η φωτογραφικού χαρακτήρα διατύπωση της παρ.2 του άρθρου 417 που προβλέπει ΠΕ Χημικό στη θέση του Διευθυντή της ΔΣΑΝΜ, οδηγεί αναπόφευκτα σε κακοδιοίκηση που θα θέτει σε διαρκή αμφισβήτηση τη στοιχειώδη λειτουργία της υπηρεσίας ως προς τον βασικό σκοπό της, την επιστημονικά τεκμηριωμένη συντήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και θα δημιουργεί εντάσεις μεταξύ των εργαζομένων.
Τα τμήματα Συντήρησης στις Υπηρεσίες Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων συγχωνεύτηκαν στα τμήματα Νεωτέρων Κινητών Πολιτιστικών αγαθών. Πλήρης δηλαδή εξαφάνιση των τμημάτων συντήρησης και υποβάθμιση του κλάδου. Και εδώ φαίνεται πως οι σύμβουλοι της πολιτικής ηγεσίας ή αγνοούν τη χρησιμότητα της Συντήρησης Αρχαιοτήτων στα μνημεία του Νεώτερου πολιτισμού ή τελικά αποφάσισαν ότι όπως με την αναστύλωση και η συντήρηση πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο των αναθέσεων των έργων σε ιδιώτες, πρακτική με την οποία διαφωνούμε. Το σκεπτικό τους είναι απλό: ανάθεση σε ιδιώτες του έργο των υπηρεσιών και απόλυση των υπαλλήλων του Υπουργείου ως πλεονάζοντες.
Παρόμοιο φαινόμενο απαξίωσης του κλάδου και στο συγχωνευμένο τμήμα Συντήρησης, Χημικών και Φυσικών Ερευνών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Υποβάθμιση του ρόλου της Συντήρησης Αρχαιοτήτων, ανακάτεμα με τις χημικές και φυσικές έρευνες. Προοιωνίζεται σύγκρουση αρμοδιοτήτων και πρωτοβουλιών. Αλήθεια σ’ αυτό το τμήμα ποιος θα προΐσταται ο Φυσικός, ο Χημικός ή ο Συντηρητής;
Συνολικά για το προσωπικό του ΥΠΠΟΤ.
Ζούμε καιρούς όπου η επίθεση της συγκυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα παίρνει μορφή χιονοστιβάδας. Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο οι κατακτήσεις των εργαζομένων αφανίζονται. Η εργασιακή ανασφάλεια, το κούρεμα μισθών, η υπερφορολόγηση των εργαζομένων, δημιουργούν περιβάλλον φόβου τρομοκρατίας που φτάνει ακόμη και στην διατάραξη της ψυχικής υγείας και ισορροπίας των ανθρώπων. Σ’ αυτόν το δρόμο στοιχισμένη η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ καταθέτει ένα σχέδιο οργανισμού που αφήνει ακάλυπτους, εκτεθειμένους τους εργαζόμενους. Οποιαδήποτε μεταβολή της υπηρεσιακής τους κατάταξης βρίσκεται στη διάθεση της πολιτικής ηγεσίας. Πιο συγκεκριμένα θα μπορεί να καταργεί τις ειδικότητες σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 394 και να ετεροαπασχολεί το προσωπικό επικαλούμενη υπηρεσιακές ανάγκες, καταργώντας ουσιαστικά διατάξεις του υπαλληλικού κώδικα που όριζαν συγκεκριμένες διαδικασίες και έθεταν χρονικούς περιορισμούς για την ετεροαπασχόληση. Στο άρθρο 410 μεταβιβάζει στον Γενικό Γραμματέα τις αρμοδιότητες για μεταθέσεις του προσωπικού καταργώντας επί της ουσίας τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Αυτό είναι το μοντέλο του επιτελικού κράτους που σχεδιάζουν, υπερσυγκέντρωση εξουσιών και αδιαφάνεια που θα επιτείνουν την αναξιοκρατία και θα ενισχύσουν την κομματοκρατία. Το σχέδιο τους αποτελεί τον προθάλαμο των 15.000 προαναγγελθέντων απολύσεων για το 2012.
Αυτό το Σχέδιο πρέπει να αποσυρθεί άμεσα. Συνιστά πρόχειρο πόνημα που δεν έχει δοκιμαστεί στο Δημόσιο Διάλογο. Δεν προστατεύει και δεν ενισχύει το Δημόσιο χαρακτήρα των μνημείων και της προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αφήνοντας απροστάτευτους τους εργαζόμενους που προσφέρουν χρόνια τώρα τις υπηρεσίες τους στο ΥΠΠΟΤ.
Η θέση του Σχεδίου Οργανισμού είναι στο καλάθι των αχρήστων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου