Βαμμένα κόκκινα αυγά... εδώ και 2.500 χρόνια

Περισσότερα από 2.500 χρόνια συμβολισμού για τη θρησκεία έχουν τα αυγά που αυτές τις ημέρες βάφουμε κόκκινα και τσουγκρίζουμε λέγοντας «Χριστός Ανέστη». Διότι πράγματι το αυγό συνδέθηκε επί χιλιετίες με την αναγέννηση και την ανανέωση, αρχικά τις πρώτες μέρες της άνοιξης, ενώ στη συνέχεια υιοθετήθηκε ως σύμβολο του χριστιανισμού. Και αυτό επειδή το αυγό προσφέρεται για τη νοερή απεικόνιση του κύκλου της ζωής, η οποία για πολλά φυτά και ζώα αρχίζει την άνοιξη.

Οι πρώτες ιστορικές μαρτυρίες συμβολισμού του αυγού στη θρησκεία χρονολογούνται το 500 π.Χ. Στην περίοδο των Αχαιμενιδών το περσικό ημερολόγιο ήταν επηρεασμένο από τον ζωροαστρισμό και η εαρινή ισημερία, η πρώτη ημέρα του ημερολογιακού τους έτους, ήταν γιορτή, όπως βλέπουμε και σε ανάγλυφο από την Περσέπολη (500 π.Χ.), όπου ευγενείς παριστάνονται να κρατούν στα χέρια αυγά. Η εαρινή ισημερία γιορτάζεται, μάλιστα, ακόμη και σήμερα με το βάψιμο αυγών και την κατανάλωσή τους. 

Η πρώτη, πάντως, βεβαιωμένη χρήση του αυγού ως χριστιανικού συμβόλου τοποθετείται στη Ρωμαϊκή περίοδο. Κατά την διάρκεια της παγανιστικής λατρείας της Αυτοκρατορίας, τα αυγά αποτελούσαν μέρος των Βακχικών ή Διονυσιακών μυστηρίων, πιθανότατα ως χθόνια σύμβολα. Χρησιμοποιούνταν τόσο για μάγια όσο και για να προσφέρουν προστασία από αυτά. Σε μεσαιωνικό κάστρο, χτισμένο τον 15ο αιώνα στον κόλπο της Νάπολη όπου υπήρχαν ευρήματα από την αρχαιότητα, είχε θάψει σύμφωνα με τον θρύλο ο ποιητής Βιργίλιος,τον 1ο αιώνα π.Χ., ένα αυγό στην περιοχή για προστασία. Γι’ αυτό το κάστρο ονομάστηκε Castel dell’Ovo, το Κάστρο του Αυγού.

Η ρωμαϊκή θρησκεία, εξάλλου, είχε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις πραγματείες του Ιπποκράτη, όπου η εκκόλαψη αυγών συχνά αναφερόταν σε σύγκριση με τη γέννηση των ανθρώπων. Στο «Περί φύσεως παιδίου», συγκεκριμένα, ένα βρέφος που γεννιέται, περιγράφεται σε αναλογία με ένα κοτοπουλάκι που σπάει το κέλυφος του αυγού.

Κατά τον 1ο μ.Χ. αιώνα συναντάται για πρώτη φορά και η σύνδεση του αυγού με τις ταφές: Στη Ρώμη βρέθηκε τάφος παιδιού που χρονολογείται γύρω στο 50-175 μ. Χ. και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, «κάτω από το αριστερό χέρι του ενταφιασμένου υπάρχει το αυγό μιας κότας, το οποίο στα ταφικά συμφραζόμενα πιθανότατα δεν είναι απλά μια προσφορά τροφής, αλλά ίσως και μια μνεία στην εσχατολογική αναγέννηση».

Στην νεκρόπολη του Βατικανού εξάλλου βρέθηκε ένα παιδί ενταφιασμένο με πλήθος κτερισμάτων, μεταξύ των οποίων και αυγά! Και εδώ οι ανασκαφείς πιστεύουν ότι το αυγό πιθανότατα ήταν ένα «σύμβολο αναγέννησης, μιας νέας ζωής που θα ισοστάθμιζε την αδικία ενός πρόωρου τέλους».

Αυτές οι δύο ταφές ίσως εκπροσωπούν τα πρώιμα χριστιανικά ταφικά έθιμα, καθώς το αυγό ήταν στενά συνδεδεμένο με την ιδέα της αναγέννησης και αυτό ήδη από τα χρόνια του Ιησού Χριστού:ζωή, θάνατος, ανάσταση. Όπως αναφέρει εξάλλου ο μεγάλος θρησκειολόγος Νίλσον, «το αυγό είναι μια εμφανώς ζωντανή και αδρανής ουσία που εμπεριέχει την πιθανή αρχή μιας ζωής, και εκείνο που έχει μια τέτοια ζωογόνο δύναμη πρέπει αναγκαστικά να ξυπνά ή να τροφοδοτεί τις ζωτικές δυνάμεις εκείνων στους οποίους προσφέρεται».
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν πολλά ιστορικά στοιχεία που να συνδέουν το αυγό με τον Ιησού. Στη Βίβλο οι αναφορές είναι ελάχιστες, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση ωστόσο, η Μαρία Μαγδαληνή έφερνε βρασμένα αυγά στον τάφο του Ιησού. Τα αυγά, κατά την παράδοση πάντα, πήραν ένα φωτεινό κόκκινο χρώμα, το χρώμα του αίματος, όταν εκείνη είδε ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. 

Μια άλλη ιστορία λέει πως, όταν η Μαρία Μαγδαληνή πήγε στον αυτοκράτορα της Ρώμης Τιβέριο για να του πει ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, εκείνος απάντησε: «Όσο αναστήθηκε ο Ιησούς, άλλο τόσο τούτο το αυγό είναι κόκκινο», αλλά μόλις τέλειωσε τη φράση του το αυγό πήρε ένα ζωηρό κόκκινο χρώμα.

Η άνοιξη, πάντως, είναι μια περίοδος γιορτής και σημαίνει ένα νέο ξεκίνημα, είτε πρόκειται για την έναρξη του έτους, την ελευθέρωση από τη δουλεία της Αιγύπτου ή την ανάσταση του Σωτήρα.

Ἔρρωσο

Μεσίστιες σήμερα οι σημαίες στα υποβρύχια...

Άντε να παίρνουν κι άλλοι σειρά

Το πιο ηλίθιο οικονομικό πείραμα στη σύγχρονη ιστορία

Η Ευρώπη χρωστά μια «συγγνώμη» στην Ελλάδα, που πληρώνει το τίμημα για «το πιο ηλίθιο οικονομικό πείραμα στη σύγχρονη ιστορία», αναφέρει σε άρθρο της η βρετανική εφημερίδα The Independent.
Με σαφώς επικριτική διάθεση έναντι των Ευρωπαίων ταγών της Ελλάδας, η βρετανική εφημερίδα παρατηρεί και εντοπίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα από τα μέτρα της άγριας λιτότητας.

«Το μαρτύριο είναι ορατό παντού. Δεν μπορείς να φας το μεσημεριανό σου σε ένα καφέ, χωρίς οι ζητιάνοι να συρρέουν γύρω σου, οι άστεγοι να μαζεύονται σχεδόν σε κάθε γωνία του δρόμου...» παρατηρεί ο αρθογράφος, μην ξεχνώντας να κάνει αναφορά και στην αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα.

Όλα αυτά, η εφημερίδα τα αποδίδει στην ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, για να καταλήξει: «Τι χρωστάμε στον ελληνικό λαό; Συμπόνια, αλληλεγγύη και υποστήριξη και μία συγγνώμη επίσης, εάν κάνουμε εκστρατείες υπέρ του ευρώ. Ακριβώς στο κατώφλι μας στην Ευρώπη, η χώρα που γέννησε την ήπειρο πληρώνει το τίμημα του πιο ηλίθιου οικονομικού πειράματος στη σύγχρονη ιστορία».

Πρώτο Θέμα

ΣΥΡΙΑ: Λεηλατείται η πολιτιστική κληρονομιά της

Εκτός από πεδίο άγριου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με θύμα καταρχήν το λαό της, η Συρία, όπως αναμενόταν άλλωστε, έχει μετατραπεί και σε αρχαιοκαπηλικό πεδίο. Αλλωστε διαθέτει σημαντική αρχαιολογική και ιστορική κληρονομιά, με την πρωτεύουσά της τη Δαμασκό να είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου. Εξι τόποι της αρχαίας πόλης της...
 Δαμασκού, η Μπόσρα, το Χαλέπι, η Παλμύρα, το Κρακ των Ιπποτών και το Καλάατ Σάλαχ ελ-Ντιν, αρχαία χωριά στη βόρεια Συρία, είναι ενταγμένα στην παγκόσμια κληρονομιά της Unesco.

Οπως προκύπτει από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία που επικαλούνται τοπικές «πηγές», εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, με την αρχή των συγκρούσεων, οι αρχαιολογικοί θησαυροί της χώρας εκτέθηκαν σε λεηλασίες και καταστροφές, κυρίως στην αρχαία πόλη της Παλμύρας και τα ελληνο-ρωμαϊκά ερείπια της Απάμειας, που περιλαμβάνονται στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Σημειώνεται δε ότι «οι περισσότερο εκτεθειμένες ζώνες είναι όσες βρίσκονται εκτός ελέγχου του καθεστώτος, όπου μουσεία, μνημεία και χώροι ανασκαφών γίνονται στόχος λεηλασιών».

Σύμφωνα με την υπεύθυνη των μουσείων της Συρίας, Χίμπα ελ Σάχελ, «εδώ και τρεις ή τέσσερις μήνες, οι λεηλασίες έχουν πολλαπλασιαστεί. Εχουμε λάβει βιντεοταινία που δείχνει ανθρώπους που αποσπούν με εργαλεία ψηφιδωτά στην Απάμεια και στην Παλμύρα γίνονται πολλές παράνομες ανασκαφές». Η άλλη πλευρά κατηγορεί τη συριακή κυβέρνηση ότι αρχαιολογικοί χώροι, κυρίως το Καλάατ αλ-Μάντικ, ερείπια μεσαιωνικής πόλης, και η Απάμεια, βομβαρδίστηκαν από το συριακό στρατό σε επιχειρήσεις ανακατάληψης.

Οι συριακές αρχές έχουν αποσύρει ήδη μεγάλο αριθμό εκθεμάτων από τα μουσεία και σχεδιάζουν να τα τοποθετήσουν στην Κεντρική Τράπεζα για λόγους ασφαλείας, σύμφωνα με τη διευθύντρια των μουσείων της Συρίας.
Sibilla

Δημοπρατούνται αρχαία ευρήματα

Σπάνιο αρχαίο ελληνικό χρυσό στεφάνι μυρτιάς, αγνώστου προελεύσεως, θα δημοπρατηθεί - μαζί με πολλά αρχαία ελληνικά και βυζαντινά χρυσά κοσμήματα- στο Λονδίνο, στις 26 Απριλίου από τον οίκο "Κρίστις".

Το στεφάνι - που χρονολογείται στην ελληνιστική εποχή (3ος - 2ος π. Χ. αιώνας)-, έχει διάμετρο 21 εκατοστά και αποτελείται από τέσσερα μέρη, ενώ τα φύλλα και οι καρποί μυρτιάς στερεώνονται σε λεπτεπίλεπτα στελέχη. Eπίσης φέρει σύγχρονες επεμβάσεις πάνω του, όπως για παράδειγμα το κούμπωμα στο άκρο του. Η τιμή πώλησής του στην επικείμενη δημοπρασία υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάσει τις 150.000 λίρες (περίπου 180.000 ευρώ).  

Ο οίκος δημοπρασιών - σύμφωνα με το ιστορικό που παραθέτει- αγόρασε το χρυσό στεφάνι το 1987 από κάποιον Bρετανό αριστοκράτη στο Hever Castle στην Αγγλία, αντί του ποσού των 15.400 λιρών.
Στην δημοπρασία αρχαιοτήτων και αντικειμένων - η οποία θα λάβει χώρα την Πέμπτη 26 Απριλίου στην αίθουσα του οίκου "Κρίστις" στο Κένσινγκτον- αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν και τα περίτεχνα χρυσά βραχιόλια της ελληνιστικής και της βυζαντινής περιόδου, τα οποία ξεχωρίζουν ανάμεσα στα κομμάτια που θα βγουν επίσης στο σφυρί. Συνολικά θα διατεθούν προς πώληση 397 αντικείμενα, τα οποία οι υπεύθυνοι της δημοπρασίας υπολογίζουν ότι θα συγκεντρώσουν συνολικά έως και 8.600.000 λίρες (περίπου 10.000.000 ευρώ).

enikos

30 «μύρια» στα κόμματα; Μερβεγιέ

Η μελαγχολική Εβδομάδα των Παθών που ξεκινά σήμερα για την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους πιστούς, για ορισμένους ενδέχεται να αρχίσει με πολλά χαμόγελα. Ξέρω τουλάχιστον δύο από αυτούς: τους αρχιλογιστές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.

Όχι, δεν αναφέρομαι στους αρχηγούς των κομμάτων. Για τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά αύριο μεθαύριο κάνει πρεμιέρα η περιπέτεια της προεκλογικής εκστρατείας και τα δικά τους χαμόγελα μπορούν να περιμένουν.

Μιλάω για τους διαχειριστές των κομματικών ταμείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που είναι μείον καμιά διακοσαριά εκατομμύρια ευρώ, με αποτέλεσμα να έχουν απλήρωτους υπαλλήλους και -το σημαντικότερο γι αυτούς - να ζορίζονται να χρηματοδοτήσουν την καμπάνια προς τις κάλπες.

Αυτοί λοιπόν απόψε το βράδυ, την ώρα που οι πιστοί στις Εκκλησίες θα παρακολουθούν την λειτουργία του Νυμφίου, θα βγάλουν ένα στεναγμό ανακούφισης από την ψήφιση (εκτός απροόπτου) μια τροπολογίας που θα αποδεσμεύσει- όπως διαβάζω-περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ για τα όλα τα  κόμματα της Βουλής από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα περισσότερα από αυτά, θα πάνε στα δύο μεγαλύτερα αλλά και τα πιο μικρά- αν και περίοδος νηστείας- κάτι θα «τσιμπήσουν» επίσης.

Αν τα χρήματα εκταμιευθούν άμεσα τότε μπορούμε να υπολογίσουμε περίπου ένα εκατομμύριο για κάθε ημέρα μέχρι τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Αν πάλι οι εκλογές γίνουν στις13 Μάιου, κάτι λιγότερο…

Θα πει κανείς και τι να κάνουν τα κόμματα; Να μη δώσουν μισθούς και δώρα στους υπαλλήλους τους; Να μην ετοιμάσουν τον μηχανισμό τους για την εκλογική αναμέτρηση; Πως θα πληρώσουν τις συγκεντρώσεις τους ανά την Ελλάδα; Με τι χρήματα θα κάνουν τηλεοπτική και ραδιοφωνική διαφήμιση; Πώς θα στείλουν τον κόσμο στα χωριά του να ψηφίσει;

Ακριβό πολίτευμα η κοινοβουλευτική δημοκρατία έλεγαν κάποιοι τις εποχές των παχιών αγελάδων. Τώρα δεν το λες εύκολα αυτό σε ένα εκατομμύριο άνεργους και πεντακόσιες χιλιάδες απλήρωτους από τις δουλειές τους.

Για να μην αναφερθώ στο εύλογο -αν και ομολογώ τετριμμένο- ερώτημα προς τα κόμματα: Πώς μας υπόσχεστε καλοί μας άνθρωποι ότι θα μας φτιάξετε τα οικονομικά μας όταν είστε ανίκανοι να διαχειριστείτε τα δικά σας; Έλα μου ντε…

Σωτήρης Ξενάκης

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ…H ΕΛ.ΑΣ

Αναδήμοσίευση από το In the mind of Harry Klynn

Με απόφαση των υπουργείων Οικονομικών και Προστασίας του Πολίτη, το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού της Ελληνικής Αστυνομίας, όλα τα οχήματα και οι μοτοσικλέτες της, ακόμη και τα ελικόπτερα που έχει στην κατοχή της η ΕΛ.ΑΣ., μπορούν πλέον να ενοικιάζονται από ιδιώτες που θέλουν να κοιμούνται ασφαλείς και ήσυχοι τα βράδια. Ο,τι και όσοι (!) ενοικιάζονται από εκείνους που μπορούν να πληρώσουν, θα αφαιρούνται βέβαια από τις δυνάμεις που προστατεύουν τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς.
Και όποιος νομίζει ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν, δεν έχει παρά να προστρέξει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, όπου δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες ακόμη και ο τιμοκατάλογος(!) των ενοικιάσεων της ΕΛ.ΑΣ. Οι τιμές ξεκινούν από 30 ευρώ την ώρα για την ενοικίαση ενός απλού αστυνομικού μέχρι και 1.500 ευρώ αν θέλετε να νοικιάσετε το ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ!!!!!!!!!!!

Δείτε όλο το άρθρο

Το συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα της γαλλικής εφημερίδας Liberation

"Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.

Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".

Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!"

Πηγή

Κάντε το σωστό, επιστρέψτε τα Γλυπτά τώρα!

Ο διάσημος βρετανός ηθοποιός Στίβεν Φράι,, συγγραφέας αλλά και «γκουρού του twitter», με πάνω από 4 εκατομμύρια ακoλούθους, επιμένει ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα που έκλεψε ο Ελγιν πρέπει να επιστραφούν αμέσως...για να διορθωθεί ένα ιστορικό ατόπημα αλλά και ως στοιχειώδης ένδειξη συμπαράστασης στη δοκιμαζόμενη από την κρίση Ελλάδα.

«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία να διορθώσουμε επιτέλους ένα μεγάλο λάθος». Έτσι ξεκινά την ανακοίνωση που εξέδωσε πριν μερικές μέρες ο Στίβεν Φράι επανερχόμενος στο θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Φράι είναι ο πιο πρόσφατος - και σίγουρα ο πιο επίμονος κρίκος στη μακρά αλυσίδα βρετανών «ελληνιστών» (συχνά εκκεντρικών και εστέτ κατά την παράδοση του Μπάιρον) που έχουν εκφραστεί κατά καιρούς υπέρ της «επανένωσης» των Γλυπτών που εκλάπησαν από το λόρδο Ελγιν το 1806. Η σχετική λίστα των προσωπικοτήτων από τη Βρετανία έχει αυξηθεί σημαντικά από την ίδρυση του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνει γνωστούς ηθοποιούς (μεταξύ άλλων τους Σον Κόνερι, Ιαν Μακ Κέλεν, Τζούντι Ντεντς, Τζούλι Κρίστι, Φιόνα Σο, Βανέσα Ρέντγκρεϊβ και Εμα Τόμσον) αλλά και πολιτικούς, όπως τον πρώην δήμαρχο του Λονδίνου Κεν Λίβινγκστον, ακόμα και τον πρίγκιπα Κάρολο. Ο Φράι ζητά την επείγουσα ευαισθητοποίηση της βρετανικής κυβέρνησης στο ζήτημα της επιστροφής των μνημείων εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου ως στοιχειώδη πράξη συμπαράστασης στον ελληνικό λαό που βιώνει την πιο σκοτεινή ώρα της πρόσφατης Ιστορίας του, αλλά και ως φόρο τιμής στη μνήμη ενός άλλου επιφανούς Βρετανού που κατ' επανάληψη είχε γράψει υπέρ της «επανένωσης», του διάσημου συγγραφέα και αρθρογράφου Κρίστοφερ Χίτσενς, ο οποίος πέθανε πέρσι τον Δεκέμβριο στα 62 του.

Ηθοποιός, συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παρουσιαστής, αρθρογράφος, ποιητής, κωμικός, αλλά και μέλος του Δ.Σ. της ποδοσφαιρικής ομάδας Νόριτς Σίτι, ο 55χρονος Φράι, αποτελεί τον ζωντανό ορισμό της αεικίνητης και πνευματώδους πολυπραγμοσύνης ως «αναγεννησιακού» τύπου διανοούμενος, που έχει περάσει με επιτυχία από όλες σχεδόν τις πτυχές της καλλιτεχνικής και μιντιακής δραστηριότητας τόσο στην πατρίδα του όσο και στις ΗΠΑ.

Η πρόσφατη ανακοίνωση την οποία ο Φράι απέστειλε στις εφημερίδες είναι ουσιαστικά μία σύνοψη του αρκετά μακροσκελούς - και ιδιαίτερα φορτισμένου συναισθηματικά εξαιτίας της πρόσφατης απώλειας του Κρίστοφερ Χίτσενς - κειμένου που είχε γράψει λίγο πριν τα Χριστούγεννα με παραλήπτη τη βρετανική κυβέρνηση. Το κείμενο είχε τον τίτλο «Μια ταπεινή πρόταση» και μεταξύ άλλων αναφέρεται στα εξής επιχειρήματα υπέρ της επιστροφής των μνημείων:

«… Έχω να υποβάλω μια ταπεινή πρόταση η οποία θα μπορούσε συγχρόνως να αποτελέσει φόρο τιμής στη μνήμη του Κρίστοφερ Χίτσενς, να βελτιώσει τη χαμηλή μας υπόληψη στην ηπειρωτική Ευρώπη και να μας επιτρέψει να βοηθήσουμε αγαπημένους φίλους στην πιο δύσκολη στιγμή τους… Ο Παρθενώνας, αυτό το δωρικό αριστούργημα στον λόφο της Ακρόπολης των Αθηνών, είναι ίσως το πιο όμορφο και σίγουρα το πιο διάσημο μνημείο στον κόσμο, και η επιρροή του βρίσκεται παντού στο σύγχρονο κόσμο… Εκτός από την παιδεία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και βέβαια την αρμονία φόρμας στη γλυπτική και την αρχιτεκτονική, χρωστάμε επίσης στους Έλληνες ευγνωμοσύνη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και ως γνωστόν οι επόμενη Ολυμπιακοί θα διεξαχθούν στο Λονδίνο το ερχόμενο καλοκαίρι, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα όχι μόνο επειδή αγαπώ τον αθλητισμό, αλλά κι επειδή αντανακλαστικά παίρνω θέση απέναντι στους κυνικούς, πεσιμιστές και όσους θέλουν να χαλάνε τη γιορτή των άλλων… Είμαι επίσης ενθουσιασμένος και χαρούμενος επειδή η συγκεκριμένη περίσταση - η μεγαλύτερη τακτική συγκέντρωση ανθρώπων στον πλανήτη - προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία:

Α) να κατευνάσουμε το πνεύμα του μεγάλου Χίτσενς,
Β) να εξιλεωθούμε, εν μέρει έστω, για τις πρόσφατες ισοπεδωτικές ταπεινώσεις μας στο ευρωπαϊκό πεδίο,
Γ) να επανορθώσουμε ένα μεγάλο ιστορικό λάθος,
Δ) να εκφράσουμε την αλληλεγγύη, τη συμπάθεια και την πίστη μας στην Ελλάδα και τα ιδανικά που μας χάρισε.

Η Ελληνική Δημοκρατία σήμερα βρίσκεται σε πρωτοφανή αναστάτωση εξαιτίας μιας ταπεινωτικής κρίσης χρέους που έχει φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα της απόλυτης καταστροφής. Αυτό το περήφανο, όμορφο έθνος, για το οποίο ο Μπάιρον έδωσε τη ζωή του, βιώνει μια κατάσταση όχι και τόσο διαφορετική από αυτή για την οποία εκείνος θρηνούσε όταν η χώρα βρισκόταν κάτω από τον οθωμανικό ζυγό…
Τι μεγαλύτερη και ευγενέστερη χειρονομία θα μπορούσε να γίνει προς την Ελλάδα, ειδικά από τη στιγμή που πριν δυόμισι χρόνια το νέο εξαιρετικό Μουσείο της Ακρόπολης άνοιξε τις πύλες του; Μια τέτοια πράξη φιλίας, ενίσχυσης και εκδήλωσης εμπιστοσύνης στο μέλλον της κοιτίδας της δημοκρατίας θα ήταν πραγματικά τόσο κομψή (σ.σ. «classy» είναι ο προσδιορισμός που χρησιμοποιεί)…
Ο Κρίστοφερ Χίτσενς είχε ορίσει κάποτε τον μορφωμένο άνθρωπο ως κάποιον που γνωρίζει τα όρια της γνώσης του. Ο δικός του φιλελληνισμός προερχόταν από το μεγάλο δώρο που χάρισε σε όλους μας ο ελληνικός πολιτισμός - το δικαίωμα να αμφιβάλλεις, να επικαλείσαι τη λογική και να είσαι ανοικτός σε ερωτήματα. Να γνωρίζουμε πόσα λίγα γνωρίζουμε. Να έχουμε περιέργεια για τους εαυτούς μας…».

Το χρονικό ενός πλιάτσικου.

Από τους 97 σωζόμενους λίθους της ζωφόρου του Παρθενώνα, οι 56 βρίσκονται σήμερα στο Λονδίνο και οι 40 στην Αθήνα. Από τις 64 μετόπες, οι 15 εκτίθενται στην αγγλική πρωτεύουσα και οι 48 στην Αθήνα. Και από τις 28 σωζόμενες μορφές των αετωμάτων, οι 19 βρίσκονται στο Λονδίνο και οι 9 στην Αθήνα. Ολα άρχισαν το 1799, όταν ο λόρδος Ελγιν διορίστηκε πρεσβευτής της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη της Κωνσταντινούπολης. Μέσα στον επόμενο χρόνο έστειλε τεχνίτες του στην Αθήνα -τμήμα τότε της οθωμανικής αυτοκρατορίας - για να λάβουν εκμαγεία για τη διακόσμηση της έπαυλης του λόρδου στη Σκωτία.

Ανήκει ίσως στις λεπτομέρειες της πολύκροτης ιστορίας, όμως την εποχή εκείνη δεν είχε διανοηθεί τη δυνατότητα να αφαιρέσει γλυπτά από την Ακρόπολη. Μόνο όταν η Μ. Βρετανία συμμάχησε με τον σουλτάνο εναντίον της Γαλλίας, «εξαργύρωσε» ο Ελγιν την εύνοια προς το πρόσωπό του για να αποκτήσει τη συλλογή από αρχαιότητες. Με πολλές δωροδοκίες σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη, έπεισε τους οθωμανούς αξιωματούχους να σιωπήσουν όσο τα συνεργεία του αφαιρούσαν τα τμήματα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα. Ο Έλγιν πάντως ποτέ δεν εξασφάλισε επίσημη άδεια από τον ίδιο τον σουλτάνο.

Τα συνεργεία του εργάστηκαν τελικά στην Ακρόπολη από το 1801 έως το 1804.
Η μεταφορά με πλοία των ανεκτίμητης αξίας αρχαιοτήτων στην Αγγλία αντιμετώπισε δυσκολίες, αφού περιφέρονταν από λιμάνι σε λιμάνι. Στο Λονδίνο τοποθετήθηκαν σε διάφορες αποθήκες αφού ο Ελγιν είχε χάσει την περιουσία του, εξαιτίας των τεράστιων ποσών που δαπάνησε για τα συνεργεία, τη μεταφορά των γλυπτών και τις δωροδοκίες, ώστε να του είναι αδύνατο να τα στεγάσει σε δικό του χώρο. Ύστερα από την υποθήκευση της συλλογής του από το βρετανικό κράτος, αναγκάστηκε να πουλήσει τα Γλυπτά στην κυβέρνηση, η οποία και τα μετέφερε το 1816 στο Βρετανικό Μουσείο.

Πριν από την τελική συναλλαγή, είχε ανατεθεί σε ειδική εξεταστική επιτροπή να μελετήσει τα στοιχεία της υπόθεσης και τα πορίσματά της τέθηκαν υπόψη του Κοινοβουλίου.

Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συνεδρίας ακούστηκαν οι πρώτες σκέψεις για την επιστροφή των Γλυπτών.

Erosso